Сваімі драўлянымі лыжкамі жыхар гарадскога пасёлка Івянец Афанасій Кондрыкаў заняўся дзесяць гадоў таму. Сёння майстру восемдзесят два! Ні дня ён не праводзіць без справы, майструе граблі, тапарышчы, робіць і бондарскія рэчы — бочкі і драўляныя вёдры. Свой асартымент прадае на мясцовым кірмашы: сёння такія вырабы, акрамя Кондрыкава, ніхто не робіць. Асабліва Афанасій Фядосавіч любіць паваждацца з ліпавымі лыжкамі. Да таго ж, гаспадарлівыя івянчучкі любяць іх — такімі лыжкамі зручна памешваць варэнне, грыбы, чэрпаць мёд.
— Чаму я адрадзіў лыжкарства? — перапытвае івянецкі майстар. — Аднойчы гатаваў сіроп для пчол, а спецыяльнай прылады для памешвання не было. Тады ўспомніў свайго бацьку — ён быў здольны спецыяліст па дрэве. Узяў ліпавую цурку і выразаў вялікую лыжку. Адтуль і пайшло маё захапленне.
Анатоль Кляшчук,
Фота аўтара
Сумесныя праекты ядзерных тэхналогій.
