У невялікім горадзе Драгічыне, што на Брэстчыне, жыве Вольга Манцэвіч, якая выкладае маляванне ў тутэйшай дзіцячай школе мастацтваў. Дзяўчына вельмі любіць родны горад і навакольныя мясціны, усё, што звязана з іх гісторыяй.
— Наша мястэчка хоць і невялікае, але вельмі ўтульнае, а яго гісторыя — багатая і разнастайная, — распавяла маладая мастачка. — Проста мы ў імклівасці часу не заўважаем штодзённай прыгажосці, а трэба ўсяго толькі прыпыніцца і азірнуцца.
Дзяўчыну заўсёды цікавіла гісторыя роднага краю. Вось тут і спалучыліся дзве яе адукацыі — мастацкая і гістарычная. У выніку нарадзілася ідэя адлюстроўваць у малюнках самыя значныя мясціны маленькай радзімы і тым самым паказваць землякам незвычайную прыгажосць гэтага палескага куточка. Услед за Напалеонам Ордам, які нарадзіўся ў суседнім Іванаўскім раёне, Вольга пачала захоўваць на паперы тое, што можа з часам кануць у вечнасць.
— Цешу сябе думкай, што мае малюнкі падштурхнуць кагосьці шанаваць маленькую радзіму больш, ганарыцца ёю, — працягвае Вольга. — А магчыма, хтосьці возьме ў рукі энцыклапедыю, зойдзе ў інтэрнэт ды прачытае цікавую інфармацыю пра наш край, а потым распавядзе пра той ці іншы гістарычны помнік дзецям, падзеліцца з сябрам.
У маладой мастачкі шмат цікавых задумак: натхняюць былыя маёнткі, сучасныя вулачкі райцэнтра.
— Перш за ўсё я імкнуся прывіць любоў да родных мясцін сваім вучням, — дзеліцца Вольга. — Падчас заняткаў яны развіваюцца як юныя мастакі, але яшчэ могуць больш даведацца пра знаёмыя і ў той жа час нязведаныя вулачкі горада. Вельмі хочацца, каб мае выхаванцы ганарыліся сваёй малой радзімай, радаваліся яе росквіту.
Раіса МАРЧУК
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
Што за таемнымі дзвярыма?