Сёння, у Сусветны дзень хоспіснай і паліятыўнай дапамогі, на Гомельшчыне хворыя, якія апынуліся ў цяжкай жыццёвай сітуацыі, шчыра дзякуюць медсёстрам, малодшым сёстрам міласэрнасці, валанцёрам Беларускага Чырвонага Крыжа. У Гомельскай абласной арганізацыі БЧК ужо шосты год аказваюць паліятыўную надомную дапамогу ляжачым хворым з ВІЧ інфекцыяй. Для іх гэта спосаб палегчыць боль, імкнуцца вырашыць псіхалагічныя, сацыяльныя і духоўныя праблемы, дзякуючы такой падтрымцы, — сваімі гісторыямі падзяліліся адрасаты дапамогі.
— Жыла звычайным жыццём, працавала сацыяльным педагогам у школе. У мяне заўсёды былі праблемы са зрокам, але потым пачала рэзка яго страчваць, кружылася галава, я губляла прытомнасць. Аднойчы мяне з падазрэннем на інсульт забрала «хуткая». У бальніцы высветліўся мой страшны дыягназ. Праляжала там каля чатырох месяцаў, выпісалі са страшнымі пролежнямі. У мяне не працавалі ні рукі, ні ногі, – аб сваёй жыццёвай сітуацыі распавяла інвалід першай групы, 43-гадовая Аксана з Рэчыцы.
Жанчына ўжо больш за пяць гадоў жыве з ВІЧ. Медыцынская сястра Беларускага Чырвонага Крыжа аказвае падапечнай надомную дапамогу тры разы на тыдзень.
— З’явіўся шанец на годнае жыццё. У мяне ўжо няма гэтых мокрых пролежняў — яна усё загаіла, і гімнастыкай са мной стараецца займацца, вучыць, як мне даглядаць сябе, і маму маю шмат чаму навучыла ў доглядзе, і маіх знаёмых, — шчыра дзякуе медсястры за дапамогу Аксана.
Па словах жанчыны, вельмі важна, што яна можа разлічваць на дапамогу медыка ў атрыманні тэрапіі.
— Нават не ведаю, хто б дапамагаў, бо нямногія ведаюць мой дыягназ. Увогуле, калі б не догляд і добрае сэрца супрацоўнікаў Чырвонага Крыжа, не ведаю, што было б са мной. Таму хачу сказаць дзякуй за вялікую дапамогу, асабліва людзям з маім дыягназам, — перадае адрасат паліятыўнай дапамогі Беларускага Чырвонага Крыжа з Рэчыцы.
Сваё гісторыяй падзяліўся і падапечны Пётр са Жлобіна. Ляжачаму мужчыне з ВІЧ забяспечваюць не толькі медыцынскі догляд, яму таксама дапамаглі вырашыць шмат сацыяльных пытанняў, з якімі доўгі час хворы не мог разабрацца самастойна.
— Пра сваё захворванне даведаўся падчас шпіталізацыі ў неўралагічнае аддзяленне з мікраінсультам у 2018 годзе. У адно імгненне для мяне абрынуўся ўвесь свет… Мой стан увесь час пагаршаецца: дрэнна працуючы левы бок цела, невыразная гаворка і моцныя болі не даюць магчымасці даглядаць сябе. Жыву ў прыватным доме з мамай, якая пакутуе ад цяжкай формы цукровага дыябету. Ёй вельмі цяжка было спраўляцца з хатнімі справамі, пакупкамі і дапамогай мне, — распавёў Пётр.
Валанцёры дапамаглі падапечнаму аднавіць згублены даўно пашпарт, прайсці абследаванне. Зараз для мужчыны рыхтуюцца дакументы на атрыманне групы інваліднасці.
— Наша сястра міласэрнасці рэгулярна прыходзіць. І ціск памерае, і прынясе прадукты і лекі, і дапаможа пераслаць пасцель, і прынясе падгузнікі, і прыгатуе, і прыбярэцца ў хаце. Дапамога проста неацэнная! — перадае словы падзякі адрасат паліятыўнай дапамогі са Жлобіна.
Догляд за хворымі, якія знаходзяцца на позніх стадыях ВІЧ-інфекцыі, страцілі цалкам або часткова здольнасць самастойна клапаціцца аб сабе, маюць патрэбу па стане здароўя ў старонняй дапамозе — надзвычай важны кірунак паліятыўнай дапамогі.
— У Гомельскай вобласці гэты праект рэалізуецца з 2018 года ў рамках выканання дзяржаўнай сацыяльнай замовы Галоўнага ўпраўлення аховы здароўя Гомельскага аблвыканкама ў галіне прафілактыкі ВІЧ-інфекцыі, — адзначыла галоўная медыцынская сястра Гомельскай абласной арганізацыі БЧК Марына Кундас.
На Гомельшчыне медыка-сацыяльная і паліятыўная надомная дапамога асобам з ВІЧ аказваецца ў Гомелі, Рэчыцы, Жлобіне.
— Сёння ў Гомельскай абласной арганізацыі Беларускага Чырвонага Крыжа на абслугоўванні знаходзяцца 36 чалавек, якія маюць патрэбу ў паліятыўнай дапамозе. З пачатку года супрацоўнікамі Чырвонага Крыжа аказана звыш пяці тысяч паслуг і звыш сямісот наведванняў, — дадала Марына Кундас.
Між тым на Гомельшчыне з 2010 года ў Светлагорску працуе мультыдысцыплінарная каманда па аказанні паліятыўнай дапамогі у хатніх умовах ВІЧ-інфіцыраваным людзям. Падапечныя ў райцэнтры атрымліваюць комплексную дапамогу ад псіхолагаў, медыцынскіх сясцёр, малодшых сясцёр міласэрнасці, валанцёраў.
У цэлым у рэгіёне каля 20 чалавек аказваюць дапамогу такому віду падапечных Чырвонага Крыжа ў якасці валанцёраў. Дапамагаюць з дастаўкай прадуктаў, хатняй уборкай, прыгатаваннем ежы, а тым, хто жыве ў прыватных дамах, – у догляде прысядзібнай тэрыторыі, чыстцы снега ў халодны сезон.
— Валанцёрамі паліятыўнай дапамогі, як правіла, становяцца людзі з вельмі вялікім пачуццём міласэрнасці, у каго ёсць вялікае жаданне дапамагчы. У тым ліку гэта людзі, якія ведаюць пра ВІЧ-інфекцыю і гатовы працаваць з такімі падапечнымі, — падзялілася галоўная медыцынская сястра Гомельскай абласной арганізацыі БЧК.
Наталля КАПРЫЛЕНКА
Фота Гомельскай абласной арганізацыі БЧК
З мастацтвам па жыцці.
Баявое ўзаемадзеянне найвышэйшага ўзроўню.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».