Усміхнёмся!

Пра­ца­ваць не ха­це­ла­ся, але сквап­насць пе­ра­маг­ла ля­но­ту.

* * *

Адэ­са, дзве сяб­роў­кі.

— Бэ­ла Ма­і­се­еў­на, ну як вы так жы­вя­це? Спі­це з му­жам у роз­ных па­ко­ях...

— І што? І нар­маль­на жы­вём. Ка­лі Сё­ма хо­ча, ён сві­шча...

— А ка­лі вы хо­ча­це?

— Та­ды я ў яго пы­та­ю­ся: «Сё­ма, ты свіс­таў?!»

* * *

Хто-не­будзь па­тлу­ма­чыць мне, на­вош­та ў ра­зы­нкі да­баў­ля­юць ка­мен­не, ко­ле­рам і па­ме­рам ідэн­тыч­ныя ра­зы­нкам?

* * *

— Юля! Які ў ця­бе рост?

— 148.

— Ма­лень­кая фея! А ва­га?

— Ва­га яшчэ мен­шая, 110...