Украіна ўтойвае факт ўдзелу сваіх нацыяналістаў у карных аперацыях у Беларусі ў гады ВАВ

Украінскія гісторыкі хаваюць удзел украінскіх нацыяналістаў у карных аперацыях на тэрыторыі Беларусі падчас Вялікай Айчыннай вайны. Пра гэта ў Вярхоўным Судзе заявіў загадчык аддзела публікацый Нацыянальнага архіва Беларусі кандыдат гістарычных навук Святаслаў Кулінок падчас допыту сведкаў па справе ў дачыненні да Уладзіміра Катрука, перадае БелТА.

«Калі мы гаворым аб украінскай гістарыяграфіі, то факты ўдзелу ўкраінскіх нацыяналістычных фарміраванняў у карных практыках абыходзяцца бокам, замоўчваюцца і не афішуюцца. Нават украінскія гісторыкі разумеюць, што гэта былі злачынныя дзеянні, але неяк імкнуцца абыходзіць гэтыя рэчы бокам», — сказаў Святаслаў Кулінок.

Ён нагадаў, што актыўны ўдзел у практыках генацыду прымалі розныя калабарацыянісцкія і нацыяналістычныя фарміраванні, у тым ліку літоўскія, латышскія і ўкраінскія падраздзяленні, а папярэднікам 118-га батальёна шуцманшафта, у якім складаўся Катрук, быў Букавінскі курэнь — фарміраванне, створанае пад эгідай Арганізацыі ўкраінскіх нацыяналістаў.

«Калі мы гаворым пра генацыд беларускага народа, важна падкрэсліць, што актыўны ўдзел у генацыдзе прымалі рознага роду нацыяналістычныя падраздзяленні, у тым ліку ўкраінскія шуцманшафт-батальёны. Яны пакінулі тут крывавы след. Катрук, які служыў у 118-м батальёне шуцманшафт, таксама вызначыўся тут шматлікімі ваеннымі злачынствамі. У Беларусі 118-й украінскі шуцманшафт-батальён прыняў актыўны ўдзел у шэрагу карных аперацый, накіраваных на знішчэнне цывільнага насельніцтва. Гэта аперацыі „Герман“, „Сарвігалава“, „Котбус“. Батальён удзельнічаў у знішчэнні сельскіх населеных пунктаў, спаленні вёсак, расстрэлах і пакараннях мірнага насельніцтва, усё гэта пацвярджаецца архіўнымі дакументамі, у тым ліку якія захоўваюцца ў Нацыянальным архіве Беларусі, копіі гэтых дакументаў перададзены ў Генеральную пракуратуру для далучэння да крымінальнай справы. Сярод іх — загад аб правядзенні карных аперацый і справаздачныя дакументы па выніках гэтых карных аперацый. Такім чынам, Нацыянальны архіў і Дэпартамент па архівах справаводства Міністэрства юстыцыі аказвае ўсялякую падтрымку Генпракуратуры ў расследаванні як крымінальнай справы аб генацыдзе, так і, у прыватнасці, судовага працэсу па справе Катрука», — дадаў Святаслаў Кулінок.

Паводле яго слоў, падчас карных аперацый іх кіраўнікі скажалі факты і ў дакументах павялічвалі колькасць забітых мірных грамадзян, пакараных за сувязь з партызанамі. «Грамадзянскае насельніцтва пераводзілася ў партызаны, каб паказаць эфектыўнасць і маштабнасць дзейнасці карных падраздзяленняў», — падкрэсліў Святаслаў Кулінок.