Протаіерэй Поўны: Мы цяпер у літаральным сэнсе ствараем свой лёс

Протаіерэй Фёдар Поўны, старшыня Сінадальнага аддзела па супрацоўніцтве са свецкімі ўстановамі адукацыі:

«Канстытуцыя — падмурак нашай рэспублікі. Той факт, што простыя людзі, кожны з нас удзельнічае ў яе складанні, уносячы свае прапановы, гаворыць аб рэальным народаўладдзі. І калі мы разам пішам Асноўны Закон краіны, асноўныя правілы жыцця нашага народа, абазначаем духоўныя прыярытэты, то ствараем тую дзяржаву, у якой хочам жыць. Стваральны шлях заўсёды лепшы за разбуральны. Мы, беларусы, здалі экзамен на міралюбнасць і таму маем права называцца мірнымі людзьмі. Мы цяпер у літаральным сэнсе ствараем свой лёс. Вызначаем будучыню. Таму для мяне важна, каб у асноватворным дакуменце беларусаў была зафіксавана для ўсіх наступных пакаленняў ідэйная, духоўная, маральная канцэпцыя нацыі.

Дзяржава ўсклала на сябе клопат аб дзецях і моладзі. Гэта значыць, што яна спадзяецца на пачуцці ў адказ, на добрыя канструктыўныя ініцыятывы ад падрастаючых пакаленняў. Яна чакае, што моладзь будзе працаваць па пакліканні тут, у сябе на Радзіме, на карысць краіны і блізкіх. Яна верыць, што маладыя людзі будуць ствараць умовы для таго жыцця, якое бачаць лепшым, у сябе дома, пераадольваючы цяжкасці і застаючыся вернымі традыцыям.

У дзяржаве павінна быць ідэалогія. Але ідэалогія не як збор палітычных ідэй, як мы прывыклі яе ўспрымаць, і таму часта нават гэтае слова выклікае ў нас адмоўную эмоцыю. Ідэалогія павінна ўключаць нязменныя для народа духоўныя прынцыпы жыцця грамадства і патрабаванні да асобы. Гэта павінна быць духоўная канцэпцыя нацыі, якая заснавана на маралі. Вось, на мой погляд, кодэкс гонару беларуса правільна было б прапісаць у Асноўным Законе краіны. Тады сталі б пэўнымі паняцці патрыятызму, і грамадскай карысці, і здаровага ладу жыцця, і культуры памяці. Наша гістарычная памяць, якая бярэ свой выток далёка ў мінулым, у год, ёй прысвечаны, павінна быць ачышчана ад міфаў. І мы павінны вывучыць усе горкія ўрокі падзення чалавечага духу і слаўныя подзвігі яго ўзвышэння, каб лепш ведаць сябе як народ і ўпэўнена жыць сваім жыццём».