Чым здзівіць гледачоў і журы фестываль «Еўразія.DOC»?

Фестываль дакументальнага кіно краін СНД «Еўразія.DOC» пастаянна прырастае аўтарамі, паведаміў БелТА выканаўчы дырэктар фестывалю Андрэй Крывашэеў.

Фестываль дакументальнага кіно краін СНД «Еўразія.DOC» стартаваў у Смаленску 3 кастрычніка. Традыцыйна эстафету фестывальных падзей возьме і беларуская сталіца. У Мінску пляцоўкамі для яго правядзення стануць Нацыянальны Прэс-цэнтр, кінатэатр «Беларусь» і Беларускі дзяржаўны музей гісторыі Вялікай Айчыннай вайны.

«Фестываль прырос аўтарамі. Да нас паступіла каля 270 заявак, з якіх мы выбралі 32 лепшых фільма. Традыцыйна шмат фільмаў прыходзіць з Расіі, Беларусі, краін СНД — Арменіі, Узбекістана, Таджыкістана, Кыргызстана, Казахстана і Азербайджана, заўсёды актыўны ўдзел прымаюць Малдова і Сербія. Важным набыццём гэтага года сталі фільмы з КНР. Цэлая праграма прыйшла з Кітая, з якой мы адабралі адзін фільм. І цікавае набыццё — Ліван. Зірнуць на праблемы гэтай краіны, зразумець праз дакументалістыку праблемы бежанцаў, з якімі сутыкнулася Беларусь у мінулым годзе», — распавёў Андрэй Крывашэеў.

Па яго словах, калектыў фестывалю згуртаваны. «Гэта яркія дакументалісты, журналісты, якія прадстаўлены ў журы з Беларусі, Расіі, Казахстана, Арменіі. Судзіць будзем строга, але справядліва. І, вядома, усіх запрашаем на паказы ў Мінску», — адзначыў выканаўчы дырэктар фестывалю.

На палях фестывалю запланаваны бясплатныя кінапаказы, сустрэчы з аўтарамі, круглыя сталы, майстар-класы і розныя спецмерапрыемствы для гледачоў, удзельнікаў і гасцей.

«У нас ёсць некалькі фішачак фестывалю, якія заўсёды інтрыгуюць і аўтараў, і гледачоў. У рамках фестывалю ідзе канкурэнцыя паміж дакументальнымі фільмамі, якія вырабляюць класічныя вялікія кінастудыі і тэлевізійныя каналы. У прыватнасці, у цяперашнім фестывалі актыўна ўдзельнічае „Беларусьфільм“, які даслаў выдатныя працы. Але ідзе канкурэнцыя з той дакументалістыкай, якую робяць тэлевізійныя каналы. Цяпер яны, мяркуючы па колькасці, самыя масавыя вытворцы дакументальнага кіно, — дапоўніў Андрэй Крывашэеў. — Другая канкурэнцыя — фільмы, якія адлюстроўваюць сучасны грамадска-палітычны нерв. Тое ёсць тое вастрыё, якое тут і цяпер цікава людзям. Яны хочуць у гэтым разабрацца, і дакументалісты ім у гэтым дапамагаюць. З іншага боку, ёсць вялікія, сур’ёзныя фільмы, якія адлюстроўваюць вечныя праблемы — адзінота чалавека, тэма Вялікай Еўразіі (ад Калінінграда да вострава рускі і Шанхая), культурнае ўзаемадзеянне ў рамках, да прыкладу, ШАС. Гэтыя фільмы апісваюць малую радзіму і імкненне чалавека пераўтварыць прастору вакол сябе, сваёй малой радзімы. Тэма гістарычнай памяці. Тэматыка ўз’яднання Беларусі ў 1939 годзе, і дзякуй беларускім дакументалістам, якія паднялі гэтую тэму ў рамках фестывалю. Пераасэнсаванне прычын і падставы пачатку Другой сусветнай вайны».

Трэцяя фішка фестывалю ў тым, што аўтары і рэжысёры дакументальнага кіно маюць магчымасць паказаць яго ў вялікіх кінатэатрах. «Гэта для нас адзін з галоўных матываў правядзення фестывалю, — падкрэсліў выканаўчы дырэктар. — Кожны адкрыты паказ, дыскусійны стол — адкрытая пляцоўка. Аўтар, рэжысёр, эксперты, журналісты або прыцягнутыя гісторыкі гатовыя з залай абмяркоўваць убачанае, пашыраць тэму. У аўтара фільма, дакументаліста ёсць унікальная магчымасць атрымаць імгненную зваротную сувязь і зразумець: тэма якую ён падняў, новыя факты і доказы маюць уздзеянне на аўдыторыю альбо гэта фільм пусты. На шчасце, большасць фільмаў, якія мы паказваем на фестывалі, выклікаюць жывы водгук, дыскусію».

Прэв’ю: pixabay.com