«Прататыпам» для фотастылізацыі паслужыла гераіня вокладкі дзясятага нумара «Работніцы і сялянкі» за 1974 год лабарантка Іна Пераслаўцава.
О чём хочется сегодня говорить со зрителем, и почему одна из первых женщин-режиссёров Беларуси считает свою профессию мужской?
Победитель Республиканского конкурса «Учитель года» о работе с младшими классами.
Мог бы преподавать историю в школе, но предпочёл работу воспитателя.
Яна параўноўвае жанчыну з вадой, якая незаўважна цячэ пад зямлёй, поіць дрэвы, кветкі і травы. Выходзіць на паверхню чыстай крыніцай. Льецца бурным вадаспадам...
Её имя внесено во Всемирную книгу рекордов Лондона в номинации «Всемирные исполнители» за вклад в развитие культурных отношений Беларуси и Индии.
«Алеся» пагаварыла з аўтарам «Калі трашчыць лёд» пра яе шлях у літаратуру, пра кар’еру і сям’ю, пра яе раман з працягам і пра тое, чаму не варта здраджваць сваёй мары.
Жанчына амаль паўстагоддзя пражыла з каханым мужам, вырасціла сына — чэмпіёна свету і да ўсяго, што робіць, ставіцца з любоўю.
Моя активная позиция – преданность делу.
З іх 58 — яна служыць у Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя М. Горкага.
«Там, где можно замерзнуть, не найти воды, сразу становится видно, кто рядом с тобой».
З мастацтвам па жыцці.
Баявое ўзаемадзеянне найвышэйшага ўзроўню.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
![](/banners/banner-position-5.jpg?412")
