На свяце ў Александрыі спявалі, танцавалі і шукалі папараць-кветку
Нягледзячы на тое, што на купальскі фестываль «Александрыя прымае гасцей» увялі дадатковыя рэйсы, магілёўскі цягнік эканом-класа да Оршы нагадваў гарадскі аўтобус у час пік. Цяжка падлічыць, колькі народу прыехала на свята ў Александрыю. Адных толькі майстроў з Беларусі, Расіі і Украіны было каля 1,5 тысячы.
Па традыцыі, свята на сваёй радзіме наведаў Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка, паведамляе прэс-служба Прэзідэнта. Звяртаючыся з прывітальным словам да прысутных, кіраўнік дзяржавы акцэнтаваў увагу на тым, што свята «Купалле» ў Александрыі традыцыйна служыць умацаванню адзінства народаў Беларусі, Расіі і Украіны. «Яшчэ ў часы Старажытнай Русі нашы продкі разам закладвалі асновы дзяржаўнасці і разам абаранялі Радзіму ад іншаземных захопнікаў. І потым, на працягу стагоддзяў, адзінства ўсходнеславянскіх народаў служыла крыніцай нашай духоўнай сілы».
У сувязі з гэтым Прэзідэнт асобна спыніўся на сітуацыі ва Украіне, адзначыўшы, што «сёння славянскае адзінства дало расколіну, і вельмі сур'ёзную». «Мы павінны зрабіць усё, каб як мага хутчэй урэгуляваць сітуацыю ва Украіне, прыклаўшы ўсялякія намаганні, каб спыніць братазабойчую вайну», — заявіў Аляксандр Лукашэнка.
Ад творчых калектываў да бард-рыбалкі
Для тых, хто ніколі не быў на купальскім свяце ў Александрыі, адразу патлумачу. Вялікі луг на ўзбярэжжы Дняпра на 2 дні пераўтвараецца ў аўтаномны гарадок з канцэртнымі пляцоўкамі, сельскімі падворкамі, майстэрнямі, кавярнямі, заасадам і нават лазнямі. Сёлета ў мерапрыемстве прымаў удзел цікавы магілёўскі праект — бард-рыбалка, які прыехаў сюды са сваімі пастаяннымі гасцямі, накшталт вядомага ў краіне парыльшчыка Генадзя Мароза, спевакамі і нават… вадаёмам. У вялікую ёмістасць адзін са спонсараў бард-рыбалкі запусціў карпаў і карасёў. Усе ахвотныя маглі за вельмі сімвалічную плату — 15 тысяч рублёў — паспрабаваць лавіць рыбу рукамі.
Тым, хто займаецца ці толькі збіраецца заняцца жывёлагадоўляй, было цікава зазірнуць на выставу сельгасдасягненняў. Там прадстаўнікі розных гаспадарак дэманстравалі племянных коней, кароў, авечак і нават страусаў. Шчыльным колам дарослыя і малыя абступілі клеткі з лісіцай-чарнабуркай, норкай, пясцом.
Але асноўныя плошчы былі адведзены менавіта пад гандлёвыя рады, дзе разам з народнымі майстрамі свае вырабы прапаноўвалі прадпрыемствы лёгкай прамысловасці і спажыўкааперацыі. Асабліва шмат было бочак з квасам, ад якіх народ не адыходзіў. Яно і зразумела: з надвор'ем вельмі пашчасціла. Настрой уздымалі творчыя калектывы розных краін.
Упершыню ўдзел у свяце прымала малдаўская дэлегацыя. Ансамбль песні і танца «Дюз-ава» прывёз начальнік культуры і турызму Гагаузіі Васіль Іванчук. «Мы паспелі пабываць у Бабруйску на фестывалі «Вянок дружбы», а цяпер прыехалі ў Александрыю. Даўно супрацоўнічаем з Магілёвам, але не паспяваем здзіўляцца такой разнастайнасці культурных мерапрыемстваў, якія тут існуюць», — падзяліўся ўражаннямі Васіль Рыгоравіч.
Расійскія матрошкі і ўкраінскія вышыванкі
Тры кірмашы — Александрыйскі, Ніжагародскі і Сарочынскі, якія размясціліся побач адзін з адным, можна было пазнаць па адпаведнай расфарбоўцы і сцягамі над імі. Але нават калі б гэтых прыкмет не было, ніхто б не зблытаў традыцыйныя рускія матрошкі з украінскімі вышыванкамі ці беларускімі валёнкамі.
Міхайла Пакіданец, заслужаны майстар народнай творчасці Украіны, прывёз з Чарнаўцоў калекцыю сваіх вышыванак з арнаментамі розных этнаграфічных зон Украіны. Яго маці была знатнай вышывальшчыцай, і сам ён вось ужо амаль паўвека займаецца гэтым рамяством. Да 200‑годдзя Тараса Шаўчэнкі Міхайла Рыгоравіч вышыў аж 22 ручнікі. На гэта спатрэбілася 8 гадоў. А да 199‑й гадавіны паэта ён зрабіў 2 вялікія запаветы, якія таксама прывёз паказаць на купальскае свята ў Александрыю. Дарэчы, работы можна было толькі паглядзець: яны з'яўляюцца культурнай каштоўнасцю Украіны.
— У нас агульныя славянскія карані, — кажа ён. — Нават у нашых вышыванках сустракаюцца тыя ж арнаментальныя элементы, што і ў вас.
Аб тым, што ў нашых народаў шмат агульнага, казалі і беларускія майстры.
— Я вельмі здзівіўся, калі ўбачыў ва ўкраінскіх калег падобныя на нашы гайтаны з бісеру, — прызнаўся рэзчык па дрэве, а па сумяшчальніцтве дырэктар Аршанскага дома рамёстваў Уладзімір Сакалоў. — Рамяство не дае перапыніцца сувязі часоў, перадаецца ад пакалення да пакалення. І тое, што майстры, не дамаўляючыся, робяць вельмі падобныя рэчы, шмат аб чым гаворыць. Нас з Украінай аб'ядноўвае славянская творчасць, і гэтага ніколі не адбярэш.
— У нас адно мысленне, — дадаў Уладзімір Варанчак, заслужаны майстар народнай творчасці Украіны, дырэктар Віжніцкай мастацкай школы з Івана-Франкоўскай вобласці. — І ідэалы агульныя. Мае знаёмыя прасілі прывезці беларускія газеты. Вельмі хочацца ведаць, як тут да нас ставяцца. Нельга верыць розным падбухторшчыкам. Украінцы, беларусы і рускія — братэрскія народы. Хіба ж нас можна пасварыць?
Сапраўдную выставу ваеннай тэхнікі арганізаваў магілёўскі прафліцэй № 2, пры якім працуе гурток тэхнічнай творчасці. Рукамі навучэнцаў пад кіраўніцтвам майстроў зроблены складаныя аўтамадэлі. Прычым гэта копіі арыгіналаў, толькі ў паменшаным маштабе.
Менавіта ў тых гандлёвых радах, дзе свае работы дэманстравалі каледжы і школы-інтэрнаты, карэспандэнт «Звязды» спаткала міністра культуры Беларусі Барыса Святлова.
— Я звычайна ў гэтых майстроў набываю сувеніры, — прызнаўся ён. — На кірмашы іх шмат, але падтрымліваю тых, каму асабліва патрэбны грошы. Наогул, гэтае свята вельмі прыгожае. Такое ўражанне, што яно год ад году набірае абароты, як той паўнаводны Днепр, на беразе якога гудзіць кірмаш. Вельмі моцны музычны складнік фестывалю, шмат разнастайных падворкаў…
Свята бульбы і «Уладар сяла»
Бульбы на свяце і насамрэч было шмат. Прынамсі, у выглядзе страў, якія прэзентавалі раёны Магілёўшчыны. Асіповіцкія гаспадыні прыгатавалі фаршыраваныя бульбяныя лапцікі, ад аднаго віду якіх пачыналі цячы слінькі. З тымі, хто цікавіўся беларускай кухняй, шчыра дзяліліся рэцэптамі. А артысты сельскіх клубаў зрабілі да свята касцюмы бульбы, у якіх вытанцоўвалі каля сваіх падворкаў.
Шмат чаго карыснага можна было даведацца на гусіным падворку, дзе сельскі Дом культуры з касцюковіцкага аграгарадка Белая Дуброва прэзентаваў гусіны абрад. Ад ахвотных паўдзельнічаць у гусіных гонках адбою не было. Ды і відовішча, калі гуска ў чырвонай спадніцы бяжыць навыперадкі з гусаком у сінім гальштуку, захапляльнае.
Упершыню ў рамках Купалля прайшоў пленэр па драўлянай скульптуры. Плануецца, што лепшыя вырабы зоймуць дастойнае месца на вуліцах Шклова і аграгарадка Александрыя.
Цікава было назіраць за спаборніцтвамі маладых сялянскіх сем'яў, пераможцаў абласнога этапу рэспубліканскага конкурсу «Уладар сяла». За пальму першынства змагалася 8 сем'яў з розных раёнаў.
Шмат людзей вакол сябе сабралі мабільныя лазні, асабліва тая, дзе за празрыстай вітрынай праводзілі майстар-клас парыльшчыкі міжнароднай асацыяцыі лазневага мастацтва. «А як туды трапіць?» — цікавілася жанчына, якой таксама хацелася паспрабаваць лёгкай пары. Нехта падказаў: «Плаці 100 тысяч — і ты наступная».
Вось на што не шкадаваў грошы народ, дык гэта на шашлыкі і выпечку, якія прапаноўвалі розныя райпа. 100 грамаў шашлыку каштавала ад 18 000 (курыны) да 30 000 (свіны) рублёў. А вось цукерак можна было наесціся і дарам. Трэба было толькі бліжэй трымацца да дзяўчынак у чырвоных капялюшыках ад фабрыкі «Камунарка».
Шмат гледачоў сабралася каля міні-іпадрома, дзе свае магчымасці дэманстравалі выхаванцы коннаспартыўнай школы. А калі ў неба ўзняліся самалёты Магілёўскага аэраклуба, нават майстры кінулі свае палаткі, каб палюбавацца фігурамі высокага пілатажу. Дух займала ад таго, як самалёт, набраўшы вышыню, ныраў у піке, а потым зноў узнімаўся ўверх. Пад канец прадстаўлення ў небе з'явіліся парашутысты, якія разгарнулі ў паветры вялікі беларускі сцяг.
У рамках свята «Купалле‑2014» Магілёўская гандлёва-прамысловая палата правяла Дзень гандлёвага саветніка, куды запрасіла прадстаўнікоў 28 дыпмісій. Перад тым, як наведаць купальскі кірмаш, яны пабывалі ў магілёўскай ратушы на прэзентацыі эканамічнага, інвестыцыйнага і турыстычнага патэнцыялу Магілёўскай вобласці. У гэты ж дзень гасцям паказалі асноўныя аб'екты Шклоўскага раёна — завод газетнай паперы, прадпрыемства «Домабудаванне» і ААТ «Александрыйскае».
— З патэнцыялам рэгіёна азнаёміліся прадстаўнікі больш за 20 краін, сярод якіх Літва, Латвія, Францыя, В'етнам, краіны Лацінскай Амерыкі, — адзначыў старшыня Беларускай Гандлёва-прамысловай палаты Міхаіл Мятлікаў. — Гэта гандлёвыя саветнікі, якія давядуць інфармацыю да бізнес-таварыстваў сваіх краін.
Днепр — рака сяброўства
Пад такім лейтматывам праходзіла ўсё свята. Асабліва гэта ідэя падкрэслівалася падчас вялікага гала-канцэрта, у якім прымалі ўдзел артысты Беларусі, Расіі і Украіны. Гасцей і ўдзельнікаў павіншаваў Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка. Гэтае свята стала адным з галоўных у краіне, адзначыў ён. І нават тое месца, якое абрана для яго правядзення, сімвалічна. Александрыя якраз знаходзіцца на беразе Дняпра, дзе праходзіў знакаміты старажытны гандлёвы шлях «з варагаў у грэкі». Тут прадстаўнікі розных нацый і культур абменьваліся не толькі таварамі, але і ідэямі. Аляксандр Лукашэнка выказаў надзею на тое, што Днепр назаўсёды застанецца ракой сяброўства паміж тымі народамі, якія жывуць на яго берагах.
На вялікай сцэне выступілі майстры мастацтваў Беларусі, Расіі і Украіны. У канцэрце прымалі ўдзел Надзея Бабкіна і ансамбль «Руская песня», гурт «Іванушкі Іnternatіonal», пераможца тэлепраекта «Голас» Сяргей Ваўчкоў, удзельніца «Еўрабачання‑2009» Анастасія Прыходзька. Віртуозную ігру прадэманстравалі гарманісты. Была створана праграма «Грай, гармонік Магілёўшчыны!» з удзелам музыкантаў расійскага цэнтра «Іграй, гармонік!» імя Генадзя Завалокіна і аркестра народных інструментаў імя Леаніда Іванова Магілёўскай абласной філармоніі.
Прыгожым эпілогам першага дня стаў вялікі феерверк і начная дыскатэка з удзелам гурта «Іванушкі Іnternatіonal». А 6 ліпеня галоўнай падзеяй свята стала ўрачыстае ўшанаванне перадавікоў сельскай гаспадаркі і пераможцаў творчых конкурсаў.
Нэлі ЗІГУЛЯ.
Фота аўтара.
З мастацтвам па жыцці.
Баявое ўзаемадзеянне найвышэйшага ўзроўню.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».