Аб прыгажосці роднай мовы, як аб тым, што патрабуюцца пэўныя высілкі для яе адраджэння, можна разважаць доўга. А яшчэ можна праявіць крэатыўнасць і на справе даказаць сваю павагу да нацыянальных каштоўнасцяў, нават калі сфера вашай дзейнасці не звязаная непасрэдна з той жа літаратурай або асветніцтвам.
Прыклад таму — аздабленне пакецікаў з цукрам, якія я атрымала разам з кавай капучына, замоўленай у мінскім рэстаране-бістро «LІDO». Сама па сабе кава была вельмі якасная, але ж яе смак падаўся мне яшчэ больш прывабным, калі на цукровых пакеціках я пабачыла сакавітыя беларускія прымаўкі: «Гаспадарку весці — не штанамі трэсці», «Любіш паганяць — любі і каня гадаваць».
Спадабаліся мне і міні-ілюстрацыі пад кожнай з прымавак. Пагадзіцеся, файная задумка, якая, дарэчы, не патрабуе буйных фінансавых выдаткаў, але дадае да водару кавы цудоўны «водар» роднай мовы.
Наталля РУЖЫЦКАЯ
З мастацтвам па жыцці.
Баявое ўзаемадзеянне найвышэйшага ўзроўню.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
