Вярба ў народнай культуры — дрэва, бадай што, самае вядомае. Галінка асвечанай вярбы цэлы год надзейна ахоўвала сваіх гаспадароў ад любой небяспекі. У Вербную нядзелю (каталікі адзначылі яе на мінулым тыдні, а праваслаўныя святкуюць заўтра) пасля прыходу з храма ўсе дамачадцы, а таксама практычна ўсё жывое на падворку павінна было быць «пабіта» асвечанай вярбой: жыўнасць у хлеве, сабака, кот і нават вуллі з пчоламі. Алё сёння мы вырашылі ўспомніць пра іншыя дрэвы, якія суправаджалі нашых продкаў у гаспадарцы і святах, жыцці і смерці. Праверце, як добра вы ведаеце значэнні дрэў у беларускім фальклоры.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
Што за таемнымі дзвярыма?
