«Гаворка ідзе аб чалавечых лёсах». Андрэйчанка аб амністыі

Папярэдняе абмеркаванне палажэнняў праекта закона «Аб амністыі ў сувязі з Днём народнага адзінства» праходзіць сёння ў парламенце, перадае БелТА.

«10 кастрычніка Прэзідэнтам Беларусі быў унесены ў Палату прадстаўнікоў праект закона «Аб амністыі ў сувязі з Днём народнага адзінства». На вераснёўскай нарадзе, прысвечанай у тым ліку і гэтай тэме, кіраўнік дзяржавы падкрэсліў, што ў сілу асаблівага грамадскага гучання законапраекта яго неабходна яшчэ раз дэталёва абмеркаваць з усімі зацікаўленымі да разгляду ў Авальнай зале. Пытанне сапраўды адчувальнае, бо гаворка ідзе аб канкрэтных чалавечых лёсах. І мы па вопыце ведаем, што кожны раз, калі ўступае ў сілу такі закон, людзі разглядаюць яго становішча ледзь не пад мікраскопам. Любая несправядлівасць выклікае негатыўны рэзананс», — адзначыў Старшыня Палаты прадстаўнікоў Уладзімір Андрэйчанка.

Сёння да гэтага пытання варта падысці асабліва акуратна, адзначыў спікер. «Бо апошняя амністыя ў Беларусі была праведзена ў 2020 годзе. А за гэты час сацыяльна-палітычная сітуацыя ў краіне, ды і грамадскія настроі сур’ёзна змяніліся. Таму варта старанна разглядзець прапанаваныя законапраектам нормы з улікам усіх абставін і прадставіць грамадскасці абгрунтаваныя довады, якімі кіруецца дзяржава, прымаючы рашэнне аб мэтазгоднасці амністыі», — падкрэсліў ён.

Галоўная задача — дакладна вызначыцца па катэгорыям асуджаных, якім у сілу аб’ектыўных прычын можа быць больш мяккім пакаранне. «Зразумела, тыя, хто знаходзіцца сёння ў месцах зняволення, панеслі пакаранне заслужана. Але не ўсе яны — злачынцы. Хтосьці проста спатыкнуўся, здзейсніў правапарушэнне па няведанні, неасцярожнасці. Многія ўсведамляюць сваю віну і становяцца на шлях выпраўлення. Нягледзячы ні на што, яны застаюцца нашымі грамадзянамі. І абавязак дзяржавы — дапамагчы ім вярнуцца ў свае сем’і і зноў стаць добрапрыстойнымі членамі грамадства. У гэтым і складаецца сэнс такога жэсту добрай волі, як амністыя, — дапоўніў Уладзімір Андрэйчанка. — У той жа час вельмі важна не перайсці рысу, за якой меркаванні гуманнасці і міласэрнасці ўступаюць у супярэчнасць з інтарэсамі нацыянальнай бяспекі або з тым, што думаюць з гэтай нагоды нашы законапаслухмяныя грамадзяне.

«Як быць, напрыклад, з тымі, хто зрабіў замах на суверэнітэт Беларусі, прыняў удзел у спробе дзяржаўнага перавароту, тэрарыстычных актах, сабатажы, распаўсюдзе нацысцкай ідэалогіі? Ці вартыя яны амністыі? Не ўпэўнены, што з гэтым пагодзяцца грамадзяне Беларусі, чые жыцці экстрэмісты паставілі пад удар дзеля дасягнення сваіх карыслівых мэтаў. А бо людзей, якія сумленна выконваюць свой прафесійны і грамадзянскі абавязак у няпростых сучасных умовах, — абсалютная большасць. Яны давяраюць уладзе. І ігнараваць іх меркаванне мы не маем права, — канстатаваў спікер. — Не будзем забываць таксама пра тое, што сёння нашы так званыя збеглыя і іх заходнія гаспадары не пакідаюць спробаў сфармаваць у Беларусі пятую калону. Ці можна гарантаваць, што выпушчаныя на волю злачынцы не папоўняць яе шэрагі? У цяперашняй няпростай сітуацыі мы проста абавязаны задаваць сабе падобныя пытанні».

У папярэднім абмеркаванні прымаюць удзел прадстаўнікі дзяржаўных органаў, грамадскіх аб’яднанняў, палітычных партый.