Адчуванне Беларусі ў серыі вясковых паштовак

Як часта мы заўважаем прыгажосць у простым? Адказаць складана, бо ў мітусні дзён, бывае, не звяртаем увагі, колькі цікавага, важнага адбылося за доўгі час. У Літаратурным музеі імя Янкі Купалы працуе фотавыстаўка мастака, пісьменніка, калумніста Уладзіміра Сцяпана «Паштоўкі з вёскі», дзе аўтар акцэнтуе ўвагу на простых рэчах, якія ствараліся, выкарыстоўваліся стагоддзямі, але апошнім часам успрымаюцца як рарытэтныя.

Назва праекта адсылае да часу, калі сем’і, сябры пасылалі адзін аднаму паштоўкі з выявамі адметных мясцін розных краін. Сёння гэты працэс не такі актуальны: тэлефон і інтэрнэт у многім паўплывалі на хуткі абмен інфармацыяй. Але ж варта ўспомніць, як прыемна атрымліваць паштоўку, на адваротным баку якой напісана навіна альбо цёплае пажаданне.

На здымках Уладзіміра Сцяпана — пейзажы вёскі Старынка і яе ваколіц, што на Віцебшчыне. Аўтар не шукаў адметных сюжэтаў, фатаграфаваў тое, што трапляла на вока. У выставачнай зале размясціліся толькі два дзясяткі фотаздымкаў, а зроблены былі тысячы. Так, мы можам убачыць сцежку, якая пралягае паміж лесу, пасярэдзіне якой сядзіць чорны сабака, альбо ўбачыць светлае акно ў вясковай цемры ці, наадварот, акно, праз якое прабіваецца святло ў хату.

Падчас адкрыцця аўтар падкрэсліў, што ён не фатограф і нават не мае належнай камеры, а проста фатаграфуе тое, што яму блізка, цікава. Да чаго яшчэ варта прыгледзецца на выстаўцы, дык гэта да назваў фотараброт: яны простыя, але кранальныя: «Прывітанне, Казімір», «Добрая суседка Паўлаўна», «Вясковы космас», «Блакітны кастрычнік»… Усе гэтыя назвы дэманструюць шчырае стаўленне да радзімы, памяці, людзей.

Выстаўка будзе працаваць у музеі да 24 студзеня. Таму ў аматараў творчасці Уладзіміра Сцяпана ёсць яшчэ час пазнаёміцца з ім як з фатографам. Мастацтвазнаўцы спадзяюцца, што праект «Паштоўкі з вёскі» не будзе ляжаць на паліцы, а з кожным разам будзе пашырацца і дэманстравацца ў розных кутках Беларусі.

Вікторыя АСКЕРА