У рэдакцыю звярнулася спадарыня Маргарыта, якая разам з мужам-інвалідам жыве ў двухпакаёвай сацыяльнай кватэры. У яе было даволі далікатнае пытанне наконт жылля. У свой час гэтую кватэру яны атрымалі на траіх чалавек, бо разам з імі жыў сын. Цяпер сын пераехаў жыць у другое месца. Зразумела, што грошай у сям'і пенсіянераў не хапае. Ці маюць яны права, на нейкіх умовах, здаць адзін пакой студэнтам? — цікавіцца жанчына.
Калі ўлічваць толькі эмоцыі і фінансавае становішча сям'і, то падтрымаць спадарыню Маргарыту можна, аднак… Згодна з арт. 40 Жыллёвага кодэкса Беларусі, наймальнік ці член арганізацыі забудоўшчыкаў па ўзаемнай згодзе з іншымі дарослымі членамі іх сем'яў, якія пражываюць з імі, а таксама ўласнік жылога памяшкання, могуць дазволіць часовае пражыванне ў жылым памяшканні, якое знаходзіцца ў іх карыстанні або ўласнасці, іншым грамадзянам без збірання платы за пражыванне. Часовымі жыхарамі могуць быць як асобы, якія пражываюць у гэтым населеным пункце, так і грамадзяне, якія прыехалі з іншых месцаў.
З атрыманнем прыбытку ад падобнай арэнды сітуацыя крыху іншая. Так, згодна з пунктам 60 Палажэння аб парадку ўліку грамадзян, якія маюць патрэбу ў паляпшэнні жыллёвых умоў, прадастаўлення жылых памяшканняў дзяржаўнага жыллёвага фонду, жылыя памяшканні сацыяльнага карыстання дзяржаўнага жыллёвага фонду не падлягаюць прыватызацыі, абмену, падзелу і здачы па дагаворы паднайма. Атрымліваецца, што здаць пакой іншым людзям магчыма — вось толькі грошы браць за гэта нельга.
Падрыхтаваў Сяргей КУРКАЧ
З мастацтвам па жыцці.
Баявое ўзаемадзеянне найвышэйшага ўзроўню.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
