У канцы чэрвеня адбылася прэм'ера беларускага сацыяльнага рэаліці-серыяла «Хто, калі не мы». Кожная серыя падымае пэўныя праблемы людзей з абмежаванымі магчымасцямі ў нашай краіне і расказвае, як іх вырашаць. Першая была прысвечана інвалідам-калясачнікам, другая — невідушчым людзям. Прэзентацыя другой серыі прайшла на мінулым тыдні.
— Серыял расказвае пра тое, як можна спрасціць жыццё людзей з інваліднасцю ў Беларусі, — распачаў ініцыятар праекта Аляксандр АЎДЗЕВІЧ. — Напрыклад, з яго вы даведаецеся, як, згодна з законам, пабудаваць пандус у сябе ў пад'ездзе ці ў якім-небудзь грамадскім месцы.
Адметнасць серыяла яшчэ і ў тым, што ўсе складаныя пытанні падымаюцца ў розных камічных сітуацыях. Таму яго можна з гонарам называць першым беларускім сіткамам.
— Спачатку мы проста хацелі расказаць аб тым, як людзі з абмежаванымі магчымасцямі вырашаюць рознага кшталту праблемы. Але ўсё гэта падалося нам вельмі сумным, і мы вырашылі надаць серыялу камедыйнасці, каб прыцягнуць агульную публіку, а пасля ўжо расказваць пра важныя рэчы. У нас ёсць сцэнарыст, які і выдумляе смешныя гісторыі для герояў, — расказвае Аляксандр.
Галоўнымі героямі серыяла з'яўляюцца сябры, якія пераехалі жыць у Мінск і сутыкаюцца з рознымі перашкодамі. У першай серыі сюжэт выбудоўваўся вакол гераіні, якую сыграла Аляксандра Чычыкава, пераможца «Міс свету на інваліднай калясцы — 2017», у другой — вакол хлопца з сіндромам Даўна. Аўтары выводзяць людзей з інваліднасцю ў статус герояў, а магчыма нават і зорак.
— Наша задача ў тым, каб людзі не толькі пасмяяліся падчас прагляду серыяла, але і задумаліся аб тым, што яны могуць з гэтай праблемай зрабіць і куды пайсці. Каб яна вырашылася не праз год, а зараз і тут, — дзеліцца ініцыятар праекта. Дарэчы, другую серыю ўжо зараз можна паглядзець на ютуб-канале іnvaLІFE.
Хочацца верыць, што серыял сапраўды дасягне вялікай папулярнасці, а пасля яго прагляду грамадства задумаецца аб тым, як дапамагчы людзям з абмежаванымі магчымасцямі. Бо хто, калі не мы?
Маргарыта ГАЙДАРЖЫ, студэнтка ІV курса факультэта журналістыкі БДУ
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
Што за таемнымі дзвярыма?