Песню бярыце з сабою... Маёй мадонне

Анатоль Сыс (1959—2005) — вядомы беларускі паэт. Скончыў гісторыка-філалагічны факультэт Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Ф. Скарыны. Аўтар паэтычных зборнікаў «Агмень», «Пан лес», «Сыс», «Берагі майго юнацтва», «Званы». Друкаваўся ў часопісах «Маладосць», «Полымя». Быў адным з заснавальнікаў суполкі маладых літаратараў «Тутэйшыя». Постаць Анатоля Сыса лічыцца даволі супярэчлівай. Многія пры жыцці называлі яго геніем, але некаторых абурала прага паэта да спантанных публічных перформансаў. З цягам часу прыхільнікаў творчасці паэта становіцца ўсё больш.

Вершы — Анатоль СЫС, музыка — Яўген КСЯНЕВІЧ

1. Ты не станеш маёю згубай —

Прагну рук тваіх, воч і плеч,

Пакладзі мне далонь на губы,

Як пячаць нашых тайных стрэч.

Прыпеў:

Сама прызнайся,

Што дзіця багоў,

Хаця зямныя рысы, нават звычкі,

Ад рэчак — вочы,

Косы — ад лугоў,

Загубленых касцамі у кастрычнік

2. Ты не станеш пустою ўцехай,

Прад табою я не грашыў.

Тваё сэрца вар'яцкім рэхам

Аддаецца ў маёй душы.

Прыпеў.

3. Ты не станеш маёй рабою,

Путы рабства я ўзяў сабе.

Ведай, думкі мае і мроі —

Аб табе, аб табе, аб табе.

Прыпеў.

Рубрыку вядзе кампазітар Яўген КСЯНЕВІЧ

evgenyksenevіch@gmaіl.com