Ужыванне пасты тахіні з молатага кунжуту раніцай можа зберагчы чалавека ад безлічы хвароб. Па словах навукоўцаў, гэты прадукт, як прыродны антыбіётык, здольны прадухіліць хваробы: пачынаючы з прастуды і заканчваючы анкалогіяй. Аб гэтым паведаміла турэцкае выданне Turkіye.
У гэтай пасце змяшчаюцца клятчатка, бялок, кальцый і іншыя вітаміны. З-за высокага ўзроўню антыаксідантаў яна чысціць кроў, зніжае ўзровень халестэрыну і ўмацоўвае сардэчна-сасудзістую сістэму. Таксама яе ўласцівасці здольныя зменшыць рызыку развіцця інсульту і іншых праблем з сэрцам.
Акрамя таго, гэты прадукт можа надаць бадзёрасці тым, каму складана прачынацца. Для гэтага дастаткова з'есці дзве-тры лыжкі тахіні раніцай.
Таксама вучоныя адзначылі, што ў кунжуце ёсць вітамін С, які садзейнічае абароне цела ад шкодных рэчываў, вірусаў і бактэрый. Апроч гэтага, паста можа вывесці з арганізма таксіны і яды, тым самым прадухіляючы атручванне.
Тахіні дасць станоўчы эфект і пры яе рэгулярным спажыванні, прадукт паляпшае памяць і ўмацоўвае нервовую сістэму, дадалі вучоныя.
Навукоўцы Лейпцыгскага ўніверсітэта назвалі ўплыў смерці дыназаўраў на развіццё старажытнай флоры. Аказалася, што, нягледзячы на звесткі больш ранніх даследаванняў, гібель буйных траваедных жывёл не закранула эвалюцыю дрэў з вялікімі пладамі. Вынікі працы апісаны ў артыкуле ў часопісе Proceedіngs of the Royal Socіety B: Bіologіcal Scіences.
Спецыялісты правялі аналіз выкапняў і сучасных пальмаў, падчас якога стала магчыма прасачыць генетычныя змяненні ад старажытнасці да нашых дзён. Высветлілася, што многія віды пальмаў тысячы гадоў таму мелі буйныя плады, а на ствале і лісці былі шыпы і калючкі. Акрамя таго, хуткасць з'яўлення новых відаў пальмаў з невялікімі пладамі пасля смерці заўраподаў замарудзілася, пры гэтым хуткасць росту раслін з вялікімі пладамі засталася ранейшай. У выніку навукоўцы даказалі даўнюю здагадку: на эвалюцыю пальмаў з буйнымі пладамі выміранне дыназаўраў ніяк не паўплывала, верагодна, з-за таго, што дробныя жывёлы таксама былі здольныя з'есці плод і разнесці насенне.
Атрыманыя звесткі дазваляюць навукоўцам распрацаваць прагназаванне будучых экалагічных змяненняў — як смерць існуючых відаў паўплывае на расліны.
Навукоўцы Брыстальскага ўніверсітэта выявілі рэкордныя па інтэнсіўнасці хвалі цяпла, пры гэтым некаторыя з іх засталіся незаўважанымі дзесяцігоддзі таму. Вынікі даследавання апублікаваны ў часопісе Scіence Advances.
Як адзначаюць эксперты, экстрэмальная хваля цяпла, якая ўзрушыла ўвесь свет, была зафіксавана ў заходняй частцы Паўночнай Амерыкі мінулым летам. У той жа час 29 чэрвеня ў Брытанскай Калумбіі (правінцыя Канады) была выяўлена рэкордна высокая тэмпература — 49,6 градуса.
Аднак новае даследаванне паказала, што гэтая хваля не была рэкорднай: навукоўцы выявілі пяць іншых хваль цяпла па ўсім свеце, якія былі яшчэ больш сур'ёзнымі. Хоць хвалі выклікалі не такія высокія лакальныя тэмпературы, гэта не гаворыць аб іх меншым уздзеянні, падкрэсліваюць спецыялісты.
Так, самая інтэнсіўная хваля з калі-небудзь зафіксаваных у свеце назіралася ў Паўднёва-Усходняй Азіі ў красавіку 1998 года, калі тэмпература дасягнула 32,8 градуса. Яшчэ адна рэкордная хваля зафіксавана ў лістападзе 1985 года (36,5 градуса). На поўдні ЗША ў ліпені 1980 года таксама адбылася магутная па інтэнсіўнасці цеплавая хваля, якая
выклікала павышэнне тэмпературы да 38,4 градуса.
Пры гэтым навукоўцы прыйшлі да высновы, што хвалі цяпла ў далейшым будуць станавіцца яшчэ больш гарачымі па меры ўзмацнення змяненняў клімату.
На думку вучоных, такія сур'ёзныя прыродныя з'явы маглі застацца незаўважанымі з-за ўзнікнення ў больш бедных краінах. Разам з тым спецыялісты падкрэсліваюць важнасць вывучэння змяненняў тэмператур, паколькі гэтыя даныя дапамогуць людзям і прыроднай экасістэме адаптавацца да новых рэалій.
«Змяненне клімату з'яўляецца адной з самых сур'ёзных глабальных праблем са здароўем нашага часу, і мы паказалі, што многія хвалі цяпла за межамі развітога свету засталіся практычна незаўважанымі», — адзначыў суаўтар даследавання прафесар кліматалогіі Брыстальскага ўніверсітэта Дан Мітчэл.
Хваля цяпла — экстрэмальная прыродная з'ява, звязаная са значным пацяпленнем, якое распаўсюджваецца ў пэўным кірунку. Такія з'явы выклікаюць моцныя лясныя пажары, якія багатыя значным пашкоджаннем інфраструктуры і стратай ураджаю.
Даследчыкі скарысталіся рэдкай магчымасцю вывучыць аднаяйкавых двайнят, якія былі разлучаны ў раннім узросце, выхоўваліся ў розных краінах і сем'ях, і паведамляюць аб дзіўных выніках.
Пара двайнят нарадзілася ў Паўднёвай Карэі ў 1974 годзе і была разлучана ва ўзросце двух гадоў пасля таго, як адна з дзяўчынак згубілася на рынку. Дзіця даставілі ў бальніцу, і, нягледзячы на спробы яе біялагічнай сям'і знайсці дачку, апошнюю ў рэшце рэшт удачарыла пара з ЗША. Двайняты ўз'ядналіся ў 2020 годзе, паведамляе Scіence Alert.
Вядома, паміж гэтай парай было шмат агульнага, але меліся і прыкметныя адрозненні, што прадугледжваюць неабходнасць пераасэнсавання таго, якая частка нашага інтэлекту залежыць ад нашых генаў, а якая — ад асяроддзя, у якім мы жывём.
«Падобнасці былі відавочныя ў асобе, самаацэнцы, псіхічным здароўі, задаволенасці працай і медыцынскай гісторыі жыцця», — паведамілі даследчыкі.
Нягледзячы на многія падабенствы, у тым ліку ў галіне псіхічнага здароўя і задаволенасці працай, блізнюк, які вырас дома ў Паўднёвай Карэі, атрымаў больш высокія адзнакі з пункту гледжання перцэпцыйнага мыслення і хуткасці апрацоўкі інфармацыі.
У прыватнасці, як паведамляецца, блізняты звычайна набіраюць прыкладна аднолькавыя балы ў кагнітыўных тэстах — у гэтым выпадку паміж імі была істотная розніца ў 16 балаў.
Прычына такіх адрозненняў вучоным не- зразумелая. Даследчыкі адзначаюць, што ў дарослым узросце дзяўчынка-блізнюк з ЗША перанесла тры страсенні мозгу, з-за чаго яна адчула сябе «іншым чалавекам». Аднак немагчыма дакладна сказаць, ці паўплывала гэта на вынікі кагнітыўных тэстаў.
Як паведамляецца, дадзенае даследаванне пацвердзіла ідэю аб тым, што пэўныя рысы паводзін могуць заставацца нязменнымі, нават калі дзеці выхоўваюцца ў розных умовах: напрыклад, абодва блізнюкі атрымалі высокія балы з пункту гледжання ўзроўню добрасумленнасці і самаацэнкі.
Як паведамляецца, навукоўцы выявілі сотні вялікіх ям, кожная шырынёй больш за 2,4 метра. Некаторыя з іх, напэўна, былі створаны рукамі чалавека тысячы гадоў таму. Самая старая і самая вялікая з ям мае шырыню больш за тры метры і глыбіню 1,85 метра. Пра гэта паведамляе Scіence Alert.
Для чаго выкарыстоўваліся гэтыя вялікія ямы, невядома, але даследчыкі падазраюць, што яны неяк звязаныя з «доўгачасовым цырыманіяльным структураваннем» Стоўнхэнджа.
Як паведамляецца, ямы былі створаны прыкладна ў 8000 годзе да н. э. Мяркуецца, што яны злучаны з татэмнымі слупамі, прыладамі для палявання на тураў і назіраннямі за Месяцам.
Сам Стоўнхэндж быў пабудаваны ўсяго каля 5000 гадоў таму.
«Выяўленне найбуйнейшай вядомай ямы эпохі ранняга мезаліту на паўночным захадзе Еўропы паказвае, што гэта было асаблівае месца для абшчын паляўнічых-збіральнікаў за тысячы гадоў да таго, як былі ўзведзены першыя камяні», — заявілі навукоўцы.
Сяргей СТАРЫНАЎ
Фота з адкрытых крыніц
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
Што за таемнымі дзвярыма?
