Выхаванцы Мінскага сувораўскага вучылішча паўдзельнічалі ў дыялогавай пляцоўцы

Дыялогавую пляцоўку «Час выбраў нас» і адкрыццё часовай экспазіцыі Дзяржпагранкамітэта «Я помню гэта як учора» правялі ў Беларускім дзяржаўным музеі гісторыі Вялікай Айчыннай вайны.

Абедзве падзеі прымеркаваны да Дня памяці воінаў-інтэрнацыяналістаў. Іх удзельнікамі сталі выхаванцы Мінскага сувораўскага ваеннага вучылішча, яго выпускнікі, ветэраны вайны ў Афганістане і члены рэспубліканскай асацыяцыі сем’яў ваеннаслужачых, якія загінулі ў Афганістане, «Памяць і Доўг».

— У лютым у нас традыцыйна праходзяць патрыятычныя мерапрыемства. Сёлета мы адзначаем 35-годдзе вываду войск з Афганістана. За паўтара месяца ў нас ужо прайшло 10 дыялогавых пляцовак. Мы расказваем не пра вайну. Мы расказваем пра людзей, якія на ёй былі, і гісторыі якіх пададзены ў нас у вітрынах, дзякуючы іх сем’ям, сваякам і ім самім, — сказала старэйшы навуковы супрацоўнік навукова-экспазіцыйнага аддзела Наталля Обухава.

— Асноўная думка праекта ў тым, што ўсе мы людзі і ў кожнага з нас свая гісторыя. Кажучы пра пагранічнікаў, якія выконвалі інтэрнацыянальны доўг у Афганістане, у кожнага з іх было рознае заданне, але ўсе яны, нягледзячы на становішча і цяжкасці, разумелі, што пастаўленая задача павінна быць выканана. Мы паказалі самае важнае — адносіны пагранічніка да сваёй справы, — расказаў аўтар праекта Сяргей Каржыцкі. Ён таксама падзяліўся тым, што галоўная ідэя выставы — паказаць асабістыя гісторыі людзей.

Часавая экспазіцыя Дзяржпагранкамітэта «Я помню гэта як учора» ўявіла фатаграфіі пагранічнікаў, якія служылі ў Афганістане. Кожнае фота дапоўнена апісаннем падзей ад героя, які быў удзельнікам той вайны. 

Тамара Доўнар, старшыня рэспубліканскай асацыяцыі членаў сем’яў ваеннаслужачых, якія загінулі ў Афганістане, «Памяць і доўг», падзялілася гісторыяй свайго мужа:

Тамара Доўнар таксама дапоўніла, што за ўвесь час службы муж даслаў 62 пісьмы. «Усе яны яшчэ захоўваюцца ў мяне, толькі адно знаходзіцца цяпер у музеі разам з парай іншых яго рэчаў», — падзялілася ўдава.

Кацярына УРБАН

Фота аўтара