Тоня спазнілася. Асцярожна адчыніла дзверы і ўвайшла ў вялізную шмат’ярусную аўдыторыю, якая ўжо поўнілася студэнтамі–медыкамі. Выкладчыка яшчэ не было, і вулей маладзёнаў гудзеў
З мастацтвам па жыцці.
Баявое ўзаемадзеянне найвышэйшага ўзроўню.
«Дзесяцігоддзі школьнае харчаванне нашых дзяцей будавалася на аснове зборніка рэцэптур».
![](/banners/banner-position-5.jpg?747")
