На «Мотавелаэкспа-2019» панавалі ровары

Крос-кантры веламарафон, кастам-драг на эксклюзіўнай тэхніцы і вынікі спаборніцтваў у яздзе, аэраграфіі і яскравасці. Другі дзень VI спецыялізаванай выстаўкі “Мотавелаэкспа-2019” быў багаты на падарункі, прызы і відовішчы.

44 кіламетры па шышках і купінах

Бадай што самай галоўнай з’явай мотаршоу ў нядзелю стаў крос-кантры веламарафон, удзел у якім узялі 150 аматараў і прафесіяналаў язды на ровары. Аматарам было дастаткова праехаць адзін круг даўжынёй 22 кіламетры. Прычым праходзіла траса па перасечанай мясцовасці: праз лес, поле, купіны, мост… Прафесіяналам трэба было прайсці такую дыстанцыю двойчы.

Хоць першыя спартсмены з’явіліся на фінішы толькі амаль праз гадзіну, балельшчыкі чакалі іх ледзьве не з першых хвілін. Некаторыя спецыяльна прыехалі, каб паўдзельнічаць, з іншых гарадоў:

— Андрэй удзельнічае ў спаборніцтвах упершыню. Для яго гэта першы ровар і першая гонка, — кажа Вольга СУПРАНОВІЧ з Барысава, муж якой нядаўна стартаваў на 22 кіламетры. — Перажываю, каб хоць даехаў. Галоўнае, праверыць, ці зможа адолець дыстанцыю ўвогуле. Ён проста марыў прайсці менавіта крос-дыстанцыю, па шышках і лесе, а не асфальце. Уся экіпіроўка набывалася на хаду, і мы ехалі мэтанакіравана на гонку.

Праз 53 хвіліны першы круг скончыў Максім СКУР’ЯТ, час якога, як высветліцца пазней, дазволіў яму заняць першае месца сярод мужчын-аматараў у групе Open:

— Гэта мая першая гонка, таму паехаў любіцелем. Калі старацца ехаць за самымі моцнымі, было цяжка, прадыхаўся вельмі моцна. Мне не хапіла тэхнікі на спуск, на пад’ёмах я даганяў лідараў. Пры гэтым апошні тыдзень былі праблемы са здароўем, і на ровар я не сядаў пяць дзён, таму мне цяпер добра і тое, што да фінішу даехаў. Мэта была максімальна доўга пратрымацца з першымі, а пасля вытрываць.

Адкрыем невялікую таямніцу. Максім у мінулым майстар спорту па гонках на шасэ, які перастаў катацца ў 2014-м. Пасля такога перапынку гонка ў межах выстаўкі “Мотавелаэкспа” стала для яго першай.

Кожнага ўдзельніка на фінішы, дарэчы, чакала гарачая каша з мясам, салодкая гарбата і вада, якую арганізаваў партнёр выстаўкі Мінскаблнафтапрадукт.

Таймінг-кантроль і ровар “Турба”

Пераможцаў узнагароджвалі ў канцы дня, а сачыць за іх паказчыкамі падчас руху дапамагала спецыяльная сістэма ад “Першай таймінг кампаніі 42195.BY”. Дзіўная назва для тых, хто ў тэме, тлумачыцца вельмі проста: 42 195 метраў — даўжыня марафонскай дыстанцыі.

— Сістэма дазваляе бачыць агульны вынік на кожным кіламетры, вылічвае сярэдні час. Можна задаць ёй розныя ўмовы: рабіць метку на кожным кіламетры ці ў сярэдзіне дыстанцыі. Для гэтага там трэба дадатковае абсталяванне паставіць. Аднак, як правіла, такія меткі ставяцца ў дальніх месцах, каб было бачна, што ўдзельнікі не “зрэзалі” шлях на аддаленых участках, — расказаў Сяргей ВЯНГЕРСКІ, кіраўнік “Першай таймінг кампаніі 42195.BY”. — Сёння нам нават гэтага не прыйшлося рабіць, бо шлях велагоншчыкаў пралягаў так, што паўсюдна была вада, і інакш як па ўсёй трасе яны б праехаць не змаглі.

Для дакладных звестак галоўнае, падаць пра сябе правільна ўсю інфармацыю, каб сістэма ўлічыла ваш узрост, навыкі і іншае пры падліку асабістых вынікаў. Літаральна праз пяць хвілін пасля фінішу апошняга ўдзельніка сістэма ўжо ведала, хто за колькі і як праехаў. Госці ж выстаўкі даведаліся пра гэта толькі а пятай гадзіне вечара.

Галоўны прыз велазабегу — ровар “Аіст Турба” мадэль фітнес-класа ад мотавелазавода — атрымаў Цімафей БУЯНАЎ, хлопец, які стаў таксама пераможцам у намінацыі юніёры катэгорыі прафесіяналаў.

— Мотавелазавод заўжды выступае як мінімум за здаровы лад жыцця, пра што сведчыць і яго прадукцыя: ад велабегаў да шасэйных ровараў. А як максімум, прадпрыемства падтрымлівае веласпорт. А спорт — гэта заўжды сур’ёзна, таму і прыз сур’ёзны, — заўважыў Валянцін СЛАБАДЗЯНЮК, маркетолаг мотавелазавода, уручаючы сертыфікат на ровар.

“Будзем працягваць катацца далей”, сціпла паабяцаў юнак-пераможца, якому напрыканцы красавіка споўніцца 18.

— Мы вельмі задаволены перамогай і прызам. Цімафей удзельнічае практычна ва ўсіх спаборніцтвах. А пачалося ўсё гадоў сем таму, калі мы першы раз паехалі на фэст “Суседзі”, дзе сын заняў трэцяе месца. Пасля гэтага пайшло-паехала, — кажа бацька Цімафея Алег Альбертавіч.

“Аіст” ды “Гусь”

Пакуль ішоў веламарафон, гледачоў забаўлялі дрыфт-трайк заездамі на картах і стантрайдынгам ад юных байкераў з моташколы MotoKids. Хуткасць, рэзкасць, майстэрства кіравання, пераадоленне перашкод і нечаканыя выкрутасы — усяго было ўдосталь.

Непадалёк праходзілі спаборніцтвы самых маленькіх гасцей выстаўкі, якія арганізавала для дзетак радыё “Мір”. Галоўны прыз — велабег “Аіст” ад Мотавелазавода дастаўся маленькаму мінчаніну, якому і пяці гадоў няма. Яго тата, Андрэй Шашкоў, вядома, быў бязмежна задаволены такім вынікам.

А яшчэ айчынны завод паказаў і дазволіў пратэсціраваць на выстаўцы сёлетнюю навінку — матацыкл TRX 400 “Гусь”. Вясёлая мянушка ўжо стала пазнавальнай, кажуць супрацоўнікі завода. Яны ўпэўнены, што такі прывабны і цікавы матацыкл заслугоўвае ўласнае імя. Як “Гуся” гэтую мадэль, дарэчы, ужо ведаюць і пытаюць не толькі ў нас, а і ў Расіі.

Як кажуць стваральнікі матацыкла, гэта гарадскі варыянт для штодзённага карыстання з магчымасцю выезду на перасечаную мясцовасць. Добры варыянт для паездак на работу і падарожжаў на дачу.

— Ён мае рэсурсны рухавік, які дазваляе доўгі час не праводзіць ніякага рэгламентнага абслугоўвання. У матацыкла цікавая сістэма заправачных ёмістасцяў для масла — заліваецца протса ў раму. Матор чатырохтактны ўжо з еўрапейскімі допускамі, аднак пры гэтым пакінута сістэма сілкавання карбюратарнага тыпу, — падзяліўся тэхнічнымі характарыстыкамі навінкі Валянцін Слабадзянюк.

Дадаткова матацыкл можна ўзброіць кофрамі для перавозу багажу, для чаго завод прапануе спецыяльныя кранштэйны.

У Беларусі пакуль толькі дзве машыны “Гусь”, і абедзьве яны неўзабаве ў складзе калоны байкераў рушаць у эстафету “Полымя міру” за алімпійскім агнём для II Еўрапейскіх гульняў.

— Для нас такое падарожжа цікава як тэст-драйв, бо адзін з кіроўцаў — Юрый Гладчук, журналіст спецыялізаванага выдання АБВ, які мяркуе весці прамы рэпартаж падчас паездкі. Такім чынам мы атрымаем поўную інфармацыю пра яго паводзіны на дарозе і ў побыце, — разлічвае маркетолаг.

На “Мотавелаэкспа” велазавод не толькі ўручаў падарункі, а і сам атрымаў каштоўнасці ў выглядзе дзяўчат — пераможцаў конкурсу “Umbrella Girl Belarus-2019”, які праводзіўся ў межах выстаўкі.

Тварамі будучых рэкламных кампаній мотавелазавода стануць Марыя САКАЛОВА і Алена ЯНОВІЧ, якія атрымалі ад прадпрыемства дыпломы “Міс фотаграцыя”. Яшчэ дзвюх дзяўчат, якія будуць прадстаўляць завод: Наталлю БАБІЦКУЮ і Настассю САНКОВІЧ выбралі па выніках заездаў.

Найлепшыя кастам-цікавінкі і заезд-шоу

На другі дзень выстаўкі ўзнагароджвалі таксама гаспадароў самых яскравых і эксклюзіўных мадэляў. Прадстаўнік DH Studio Юрый МАРОЗ са сваім “Цыркулем” стаў найлепшым у катэгорыі “Кастам мота”. Кастам — азначае літаральна адзіны і непаўторны, другога такога матацыкла ў свеце больш не знойдзеш.

Непаўторны Suzuki Hayabusa (Сузукі Хаябуса), уладарыць над якім Rambo з майстэрні Free Rider, стаў найлепшым матацыклам у катэгорыі “Аэраграфія”. Бакі “жалезнага каня” ўпрыгожвалі выявы чарапоў, а аэраграфічная кампазіцыя называлася “Чэрап і косці — найлепшыя госці”.

Дзмітрый ГРАЧОЎ з санкт-пецярбургскага велаклубу Iron Wheels са сваім незвычайным роварам Black Flag стаў пераможцам намінацыі “Вела кастам”.

Уручаючы дыпломы найлепшым, арганізатары выстаўкі, дарэчы, асобна адзначылі невялікую, аднак вельмі каларытную выстаўку “Беларускі ровар” з рэтра-велатэхнікай айчыннай вытворчасці.

Паказаць свае эксклюзіўныя мадэлі ва ўсёй красе гаспадары чатырох незвычайных ровараў, дзесяці цюнінгаваных матацыклаў і рэтра-аўтамабіля накшталт таго, што Яўгеній Маргуноў у фільме “Аперацыя Ы і іншыя прыгоды Шурыка” разварочваў голымі рукамі, змаглі падчас шоу-заезду. На жаль, эксклюзіўны кастам драг на 402 метры прайшоў досыць сціпла і малалюдна, бо дакладнае месца выезду мала хто ведаў. Затое журналісты налюбаваліся выездам удосталь і абяцалі, што налета таксама прыйдуць.

Ірына СІДАРОК

Фота Андрэя САЗОНАВА