Ландышаў цвет

Лірыка Уладзіміра Карызны напоўнена пяшчотна-музычным гучаннем. Гэта адразу адчуваюць кампазітары. У вершах паэта іх прываблівае таксама і рамантычнае развіццё перажыванняў, і арганічнае судакрананне з фальклорнай вобразнасцю.

Шмат вершаў Уладзіміра Карызны пакладзена на музыку. Вельмі плённым стала супрацоўніцтва паэта з сынам-кампазітарам Уладзімірам Карызнам. Іх сумесныя песні «Каліна ў полі», «Зоркі золкае каханне», «Калі цябе сустрэў», «Чырванее каліна», «Хвіліна святла», «Жаночая ласка», «Звон часу», «Возера Свіцязь» з асаблівай далікатнасцю перадаюць хваляванні ў пачуццёвых зносінах. А песня «Ландышаў цвет» выглядае непамерклым успамінам пра маладосць.

Усе шляхі ў маладосці асветлены бунтарскім пачуццём закаханасці. Увесь час яно прагне ласкавай узаемнасці, неадольна цягнецца да нябесна-зямнога хараства. І часта ландышы як сімвал чысціні і пяшчоты выконваюць місію пасланніка кахання. У песні «Ландышаў цвет» адлюстравана духоўнае ўзаемаперапляценне ландышаў і кахання. Яны абвастраюць наша ўспрыманне навакольнага свету. Каханне выклікае бураломную плынь пачуццяў у душы. А беласнежныя кветкі-званочкі ландышаў з непаўторна тонкім, пранікліва-чароўным водарам палоняць яе, трывожаць і робяць пачуццёвую памяць трывалай, прасветленай...

Верш У.І. Карызны

Музыка У.У. Карызны

Замятае вясна

Снегам ландышаў сцежкі ля хвой,

Па якіх салаўі

Нас калісьці вадзілі з табой.

Прыпеў:

Хай жа ясніцца век,

Колькі суджана жыць-перажыць,

Цёплых ландышаў цвет,

Што ля самага сэрца ляжыць.

Твае вочы тады

Зоркі ў хмарах запальвалі ўміг, —

І так светла было

Майму сэрцу ўсю ночку ад іх.

Прыпеў.

Я табе перадаў

У касу ад вярбы каснічок,

Калі сам запалаў

Ад гарачай зары тваіх шчок.

Прыпеў.